Strona www stworzona w kreatorze WebWave.

Każdy z nas ma inne umiejętności zajmowania się własnymi stanami emocjonalnymi, ich oceniania i wyrażania. Te kompetencje są bardzo ważne ponieważ, Ci którzy potrafią szybko i trafnie ocenić oraz wyrazić własne emocje lepiej reagują na otoczenie, są bardziej empatyczne i mniej skłonne do depresji, niż ludzie nie posiadający tej zdolności (Mayer, Di Paolo i Salovey, 1990). Istnieją też indywidualne różnice w zakresie zdolności dokładnego identyfikowania i rozumienia emocji innych osób oraz empatycznego reagowania na nie. Osoby które najlepiej rozpoznają emocje u innych mają większą umiejętność reagowania na środowisko i tworzenia sieci wsparcia społecznego (Salovey, Bedell, Detweiler i Mayer, 1999). Powodzenie w życiu jednostki zależy od tego, czy nabyła ona umiejętność dokonywania rozumowej analizy odczuć emocjonalnych i innych informacji  afektywnych, oraz umiejętność reagowania w przystosowany sposób (radzenie sobie) na wyciągane wnioski dotyczące jej sytuacji, przeszłości i perspektyw. Jeśli masz trudności w rozpoznawaniu, akceptacji i wyrażaniu emocji, to zachęcam do pracy nad tymi umiejętnościami. Zdolność przystosowywania się i radzenia sobie w życiu zależy od integracji umiejętności emocjonalnych i racjonalnych.

"Połączenie rozumu z afektem daje jasność obdarzoną pasją. Rozum bez afektu byłby bezsilny, afekt bez rozumu byłby ślepy."

(Tomkins, 1962, s.112).

Co znaczy ten cytat? Otóż człowiek jest istota obdarzoną zdolnościami myślenia i odczuwania (emocje, uczucia), stąd rozum i afekt. Dzięki temu jesteśmy wyjątkowi, możemy patrzeć na różne rzeczy z  perspektywy rozumu i poziomu serca. Dzięki temu mamy zdolność regulacji emocji.

By nabyć umiejętność radzenia sobie z emocjami, trzeba najpierw je zaakceptować (wszystkie), niezależnie od ich znaku (pozytywne, negatywne), potem odpowiednio nazwać (rozpoznanie emocji), a następnie wyrazić je (uzewnętrznić). Prawidłowy proces regulacji emocji przebiega właśnie tak:

Najpierw jest odczuwanie, potem poznanie, a na końcu ekspresja.

Skąd więc taka trudność w codziennym radzeniu sobie z emocjami? A na stąd, że zwykle nie dajemy sobie prawa na odczuwanie emocji zwłaszcza tych, które oceniamy jako negatywne (emocje same w sobie nie są negatywne czy pozytywne), pomijamy lub błędnie identyfikujemy (nazywamy) emocje, których doświadczamy i albo pomijamy krok trzeci, albo blokujemy emocje, a to najgorsze co możemy zrobić. Więcej na temat emocji przeczytasz w moim artykule, o tutaj https://psychologiabycia.worpress.com/emocje/ 

Autor: mgr Joanna Wiślicka,

psycholog, terapeuta